كنه دونقطه اي
كنه دونقطه اي زمستان را به شكل ماده بالغ و به رنگ قرمز مايل به قهوهاي در شكاف درختان و
زير كلوخه ها و يا زير كاه و كلش و برگ هاي افتاده به حالت دياپوز مي گذراند. در اوايل بهار كنه هاي ماده پس از
كمي تغذيه و تنيدن تار در پشت برگ ها تخم ريزي مي كنند. دوره رشد و نمو و فعاليت كنهها بستگي كامل به
درجه حرارت و رطوبت دارد، معمولاً در فصل بهار به لحاظ خنك بودن هوا، شرايط براي فعاليت كنه ها نامساعد و
برعكس از اواخر بهار و اوايل تابستان كه هوا گرم و خشك و شرايط مساعد ميگردد، فعاليت و خسارتزايي اين
آفت روي گياهان ميزبان افزايش مييابد. اين كنه ها به صورت دخترزايي و دوجنسي توليد مثل مي كنند. از تخم
ابتدا كنه اي با سه جفت پا ظاهر مي شود كه اصطلاحاً به آن لارو گفته مي شود. سپس با پوست اندازي به نمف
اول و با پوست اندازي بعدي به نمف دوم و در نهايت به كنه كامل تبديل مي شود. دوره زندگي يك نسل كامل
15 روز طول ميكشد و بدين ترتيب آفت داراي نسل هاي متعددي در طول سال است.
چرخه زندگی:
تخــم
شکل تخم شفاف ، حصیری و یا کاهی رنگ می باشد که قبل از تفریخ ، یک جفت لکه قرمز رنگ که نشان دهنده چشمهای لارو می باشد بر روی سطح تخم ظاهر می شود . تخم گذاری عموماً بر روی سطح تحتانی برگهای گیاهی میزبان به صورت انفرادی و یا جمعی در کنار رگبرگهای اصلی یا رگبرگ های فرعی می باشد .
لارو
با تفریخ تخم ، لاروها دارای سه جفت پا و به رنگ زرد روشن ظاهر می شوند که برای تغذیه به قسمتهای نازک و لطیف برگ حرکت می کنند .
پروتونمف (Protonymph)
این مرحله پس از استراحت اول با داشتن چهار جفت پا و رنگ بدن تیره تر و بزرگ تر نسبت به لارو آغاز می شود .
دئوتونمف (Nymphochrysalis)
با انجام دومین مرحله استراحت آغاز می شود . و اندازه بدن بزرگتر ، جفت پای چهارم نسبت به مرحله قبل کشیده تر و از لحاظ شکل ظاهری به جز رنگ بدن شبیه مرحله بالغ هر دو جنس نر و ماده می باشد.
میزبان آفت:
بسیار پلی فاژ:
تمامی درختان مثمر و غیر مثمر و تمامی گیاهان زینتی
نحوه خسارت:
كنه ها اغلب در سطح زيرين برگها فعاليت كرده و به دليل دارا بودن قطعات دهاني از نوع
برنده- مكنده، ابتدا نسج گياه را پاره نموده و پس از خروج شيره نباتي از آن تغذيه ميكنند . سلول هاي محل
آسيب ديده از بين رفته و در نتيجه نفوذ هوا به داخل پارانشيم، لكه هاي رنگ پريده روي سطح برگ ايجاد مي –
شود. بر اثر فعاليت آفت و ايجاد تارهاي عنكبوتي، شاخه و برگ گياه حالت گردآلود گرفته و به شدت از زيبايي
گياه ميزبان كاسته ميشود. در صورت عدم مبارزه به موقع، گياه به مرحله خشكيدگي كامل نيز ميرسد.
كنترل:
در مراحل اوليه آلودگي ميتوان با شستشوي گياه به وسيله آب و مايع شوينده معمولي يا صابون
پتاسيم با اين آفت مبارزه كرد، ولي در تراكم شديد كنه، با استفاده از سموم كنهكش اختصاصي نظير آبامكتين
(ورتيمك)، هگزيتيازوكس (نيسورون)، آميتراز (مايتاك)، فنازاكوئين (پرايد )، فن پيروكسي ميت (ارتوس )،
پروپارژيت (امايت)، بروموپروپيلات (نئورون)، تتراديفون (تديون) و غيره اقدام به مبارزه شيميايي نمود . نكته
مهم در خصوص كنترل اين آفت، شروع عمليات مبارزه بلافاصله پس از مشاهده اولين علائم آلودگي
10 روز يكبار تأثير قابل ملاحظه اي در كاهش -جمعيت آفت و ميزان سم مصرفي دارد.
ضمناً شستشوي گونه هاي گياهي حساس هر 15 روز یکبار می باشد.