نام رايج : ديفن باخيا

نام علمی : Dieffenbachia amoena

نام خانواده : Acraea

خصوصيات ظاهری :

برگها پهن و بيضوی و دارای نقش و نگار می باشند که بر حسب گونه سبز رنگ و زرد کمرنگ است که از دو طرف

برگ ديده می شود و کاملا جنبه ی زينتی دارد . برگهای انتهايی هميشه در حال رشد و فعاليت است . به تدريج برگهای پايينی می ريزند و ساقه حالت لختی به خود می گيرد و ضمن آنکه ساقه ی اين گياه حالت گوشتی و استوانه ای دارد . اين گياه دارای شيره سمی بوده و در فارسی به اين گياه سم برگ هم می گويند به همين خاطر بهتر است در هنگام کار با اين گياه از دستکش استفاده نمود . اين گياه جهت کاشت گروهی بسيار مناسب است .

شرايط نگهداری :

اين گياه احتياج به مکان روشن داشته ولی گونه های برگ تيره ی آن می توانند تا حدودی در سايه مقاومت کنند اين گياه در تابستان هفته ای دو بار و در زمستان يک بار احتياج به آبياری دارد . عمل غبار پاشی در فصل تابستان هفته ای سه بار و در طول زمستان هفته ای دوبار نياز دارد . خاک مناسب برای اين گياه خاک نيمه سبک که ميزان خاک برگ آن خيلی بالا نيست می باشد . ازدياد آن از طريق قلمه های ۵ تا ۱۰ سانتی متری که دارای حداقل يک جوانه بوده می باشد و قلمه های بدون جوانه را جهت ريشه دار کردن می توان بصورت افقی يا عمودی در شن يا ماسه قرار داد .  

آفات و بيماري هاي رايج :

• اين گياه ممكن است دچار پوسيدگي ساقه شود  كه اين امر دراثرآبياري زياد اتفاق مي افتد كه در اين حالت بهتر است از ميزان ابياري كاسته شود .
• نوك برگهاي گياه شروع به خشك شدن مي نمايد كه از كمبود آب بوده و بهتر است گياه را با آب غبار پاشي نمائيد .
• ريز شدن برگهاي بالايي و نيز نازك شدن ساقه این گياه نيز در اثر كمبود نور مي باشد  كه اصطلاحاٌ گفته ميشود گياه حالت علفي به خود گرفته است كه در اين حالت بايد گياه را به مكان روشن تري منتقل نمود .

· آفات عمدتا برگی بوده و بیشتر لاروها ی برگخوار میباشد با مشاهده نمودن این گونه از آفات میتوان با سموم تماسی همچون دیازینون،با دوز یک تا یک و نیم سی سی در یک لیتر آب به صورت برگ پاشی انجام میگیرد.

·         و همچنین میتوان از آفت شته نیز که به صورت تجمعی ای یا انفرادی در قسمت های زیرین برگ و یا بر روی ساقه های جوان فعالیت می کنند که می توان جهت کنترل این آفت از سموم سیستمیک مثل کنفیدور با 0.5 سی سی در یک لیتر استفاده نمود.