عامل بیماری:   sphaero theca pannosa.sp

سفیدک پودری (حقیقی)

فرم غیر جنسی  Oidium

 علائم:

علائم این بیماری در حبه های انگور بصورت لکه های نکروتیک شبکه ای ظاهر شده که بتدریج از کپک سفید پوشیده شده و شکاف بر می دارند، در برگها بصورت نقطه های نکروتیک، لکه های بیرنگ شفاف و کپک پودری سفید خاکستری در سطح فوقانی نمایان می شود. محور اصلی خوشه و دم میوه علفی، نکروز شده و شاخه های جوان به سبب آلودگی، رشد نامنظم داشته و کوتاهتر و ضعیف می باشند.

بیولوژی

فرم جنسی پاتوژن یک آسکومیست و فرم غیر جنسی یک دئوترومیست است. پاتوژن بصورت میسلیوم روی شاخه ها و همچنین بصورت اندامهای جنسی(کلیستوتسیوم) در برگ های ریخته شده پای درختان زمستان گذرانی می کنند. در فصل بهار آلودگی توسط میسلیوم شروع می شود. از میسلیوم های  موجود در سطح میزبان کنیدیوفور های حامل کنیدی ها منشا می گیرند و کنیدی ها پس از جدا شدن از کنیدیوفور ها توسط باد و دیگر ناقلین جابجا شده و آلودگی بدین صورت در فصل بهار و تابستان انتشار می یابد. آلودگی در دمای ۳۵-۵ درجه سانتی گراد و در رطوبت بالای ٪۳۰ امکان پذیر است. دمای اپتیمم برای آلودگی ۲۵ درجه سانتی گراد است. باران سبب توقف فعالیت پاتوژن می شود.

مناطق انتشار در ایران

در ایران بیماری سفیدک مو در نقاط آذربایجان ، خراسان و اطراف تهران ، زنجان ، اراک ، قزوین ، اصفهان ، ارومیه ، فارس ، کاشان ، کرمانشاه ، گلپایگان ، خرم آباد ، محلات و بطور کلی در کلیه استانهای ایران در تمام نقاط انگورخیز ایران به چشم می‌خورد

مبارزه زراعی

مبارزه زراعی عبارت است از انتخاب پایه‌های مقاوم به بیماری. رسپس های آمریکایی به این بیماری نسبتا مقاوم بوده و خیلی بندرت آثار بیماری را نشان می‌دهند. خاصیت ابتلا به بیماری سفیدک در گونه‌های آمریکایی تقریبا صفر است. بنابراین می‌توان با استفاده از این گونه‌ها و واریته‌های مشتق از آنها کاملا از بیماری جلوگیری کرد. امروزه در بیشتر بنگاههای کشاورزی آمریکا و فرانسه مشغول ایجاد و تهیه گونه‌های هیبرید مقاوم به این بیماری هستند و تاکنون قدمهای موثری در این راه برداشته شده است.

مبارزه شیمیایی

شدت خسارتی که به وسیله بیماری سفیدک مو بوجود می‌آید موجب شده است که یک سلسله تحقیقات موثر دامنه‌داری از نظر مبارزه عملی و اطمینان‌بخش انجام می‌گیرد. برای این کار از ترکیبات و مواد شیمیایی مختلفی استفاده به عمل آمده است که می‌توان به گوگرد ، الوزال ، کاراتان اشاره کرد.

قارچ کش سیستمیک نیومیل با دوز 5gr در یک لیتر و توپاس (پنکونازول) با دوز 2.5cc در یک لیتر